Στην ιστορία του παραφυσικού, υπάρχουν υποθέσεις που στέκονται στη λεπτή γραμμή μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει εκείνη του Don Decker, μιας μορφής που θα γινόταν γνωστή όχι για κάποια εγκληματική πράξη ή επιστημονική ανακάλυψη, αλλά για το φαινόμενο που αποκαλείται συχνά ως «βροχή του διαβόλου».
Το 1983, σε μια μικρή πόλη της Πενσυλβάνιας, υποστηρίζεται πως ένα αόρατο σκοτάδι τύλιξε τη ζωή ενός ανθρώπου, και μαζί του, το ίδιο το σπίτι όπου διέμενε. Αυτή είναι η ιστορία του.
Μέρος Α’: Έναρξη του φαινομένου Ο θάνατος και η αποκάλυψη. Ο Don Decker ήταν μόλις 21 ετών όταν ο παππούς του πέθανε. Βρισκόταν προσωρινά κρατούμενος για μικροκλοπές όταν του δόθηκε άδεια για να παρευρεθεί στην κηδεία. Όμως αυτό που φαινομενικά ήταν μια συνηθισμένη οικογενειακή απώλεια, σύντομα μετατράπηκε σε κάτι πολύ πιο σκοτεινό.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο θάνατος του παππού του απελευθέρωσε μέσα του μνήμες καταχωνιασμένες: Ισχυρίστηκε πως ο παππούς τον κακοποιούσε επί σειρά ετών. Το βράδυ της κηδείας, φιλοξενήθηκε στο σπίτι φιλικού ζευγαριού, των Bob και Jeannie Keiffer. Εκεί ήταν που τα πράγματα άρχισαν να γίνονται παράξενα.
Μέρος Β’: Η βροχή ξεκινά. Οι Keiffer και ο Don κάθονταν στο σαλόνι όταν, χωρίς καμία λογική εξήγηση, άρχισε να πέφτει βροχή μέσα στο σπίτι. Όχι από την οροφή – η βροχή φαινόταν να αιωρείται, να προέρχεται από το πουθενά, και να πέφτει από τα τοιχώματα προς τα μέσα. Το φαινόμενο αυτό καταγράφηκε από τους παρόντες, χωρίς υδραυλική βλάβη, χωρίς ρωγμές.
Όταν κάλεσαν τον ιδιοκτήτη του σπιτιού, Ron Van Why, εκείνος έφτασε και παρατήρησε τα ίδια. Το νερό φαινόταν να παραβιάζει τη φυσική: αντί να πέφτει προς τα κάτω, κινούνταν πλάγια ή ανοδικά. Κάλεσαν την αστυνομία.
Μέρος Γ’: Οι μαρτυρίες της αστυνομίας. Οι αστυνομικοί John Baujan και Richard Wolbert βρέθηκαν μπροστά σε ένα πρωτοφανές θέαμα: σταγόνες νερού αιωρούνταν στον αέρα και φαινόντουσαν να πέφτουν από διαφορετικές κατευθύνσεις. Όπως κατέθεσαν αργότερα, τα ρούχα τους βράχηκαν χωρίς να υπάρχει κανένα λογικό σημείο προέλευσης του νερού.
Όταν ο Don μεταφέρθηκε σε κοντινό εστιατόριο, το φαινόμενο τον ακολούθησε: μέσα στον χώρο του εστιατορίου άρχισε να “βρέχει”, μπροστά στα μάτια της ιδιοκτήτριας, Pam Scrofano. Εκείνη μίλησε για μια έντονη αίσθηση κακίας και σκοταδιού που ένιωσε μόλις ο Decker μπήκε μέσα.
Μέρος Δ’: Δαιμονικά στοιχεία
Την τρίτη νύχτα, τα πράγματα κορυφώθηκαν. Ο Don, όπως δήλωσε, ένιωσε «μια σκοτεινή παρουσία» να τον καταλαμβάνει. Αισθανόταν σαν να χάνει τον έλεγχο του εαυτού του, ενώ το σώμα του φέρεται να δέχτηκε γρατζουνιές και εγκαύματα που εμφανίζονταν από το πουθενά. Οι παρόντες ισχυρίστηκαν ότι τον είδαν να αιωρείται για λίγα δευτερόλεπτα, να φωνάζει λέξεις σε ακατανόητη γλώσσα, ενώ ένα μεταλλικό σταυρουδάκι που του έβαλαν, εκτοξεύθηκε από το σώμα του.
Μέρος Ε’: Παρέμβαση ιερέων και “κάθαρση”. Κάποιοι από τους αστυνομικούς που πίστευαν ότι το φαινόμενο ήταν δαιμονικής φύσης, κάλεσαν τοπικούς ιερείς. Δύο εξ αυτών δέχτηκαν να προσφέρουν προσευχές και να εκτελέσουν αυτό που έμοιαζε με καθαρτικό τελετουργικό.
Σύμφωνα με την καταγραφή, την ώρα που προσευχόντουσαν πάνω από τον Don, εκείνος έτρεμε, φώναζε και ο χώρος ψύχθηκε απότομα. Όταν η διαδικασία τελείωσε, η “βροχή” σταμάτησε. Ο Don ένιωσε ελαφρύτερος, και οι επιθέσεις δεν επανεμφανίστηκαν, τουλάχιστον μέχρι το 2012, όταν δήλωσε ότι “μερικές φορές η βροχή επιστρέφει”.
Μέρος ΣΤ’: Ανάλυση και σκεπτικισμός. Παρότι οι μαρτυρίες ήταν πολυάριθμες και προέρχονταν ακόμη και από αστυνομικούς, οι σκεπτικιστές προσεγγίζουν την υπόθεση με διαφορετικό βλέμμα. Ψυχολογική αποσταθεροποίηση: Η ψυχική φόρτιση του Don Decker από τον θάνατο του κακοποιητικού παππού του θα μπορούσε να οδηγήσει σε διασχιστικές διαταραχές ή ψυχογενή φαινόμενα.
Προβολή και αυθυποβολή: Η εσωτερική βροχή θα μπορούσε να είναι προϊόν ομαδικής ψευδαίσθησης, γνωστής και ως “μαζική υστερία”, ενισχυμένη από την ψυχολογική φόρτιση.
Απουσία καταγραφών: Δεν υπάρχουν επιστημονικές καταγραφές του φαινομένου, μόνο προφορικές μαρτυρίες και αναπαραστάσεις από τηλεοπτικές εκπομπές.
Παρόμοιες περιπτώσεις σαν του Don Decker
Παρόμοιες υποθέσεις “δαιμονισμένων βροχών” έχουν καταγραφεί ελάχιστες φορές. Το 1981 στο Σακραμέντο της Καλιφόρνια, καταγράφηκε εσωτερική βροχή σε μοναστήρι μετά από επίσκεψη ύποπτου για μαγεία.
Το 1998, στη Ρωσία, σε χωριό της Σιβηρίας, αναφέρθηκαν “δαιμονικά φαινόμενα” όταν μια μοναχή φέρεται να κινεί αντικείμενα με το βλέμμα. Όμως, σε καμία περίπτωση η λεπτομέρεια των μαρτυριών δεν πλησίασε την υπόθεση Don Decker.
Η υπόθεση του Don Decker παραμένει ένα από τα πιο αινιγματικά παραφυσικά φαινόμενα της σύγχρονης εποχής. Με επίσημες μαρτυρίες από αξιωματούχους, αλλά χωρίς αποδεικτικά στοιχεία που να αντέχουν επιστημονική εξέταση, η αλήθεια παραμένει κρυμμένη.
Ήταν ο Don Decker ένα θύμα ψυχικού τραύματος που εκδηλώθηκε με τρόπους που η επιστήμη δεν μπορεί ακόμα να εξηγήσει; Ή βρισκόμαστε απέναντι σε μια αυθεντική, αλλά σπάνια περίπτωση δαιμονικής παρέμβασης; Ίσως η απάντηση να βρίσκεται στο νερό, αυτό το απλό αλλά μυστηριώδες στοιχείο που για τρεις μέρες, αψήφησε τη βαρύτητα και “έκλαψε” μαζί με την ψυχή ενός ανθρώπου.