Ο κίνδυνος του μολύβδου στα σπίτια μας από την παροχή νερού είναι γνωστός στους περισσότερους ανθρώπους. Τα περισσότερα σπίτια είναι εξωπλισμένα με φίλτρα νερού για την αφαίρεση των βαρέων μετάλλων. Με αυτόν τον τρόπο το νερό που πίνουμε γίνεται πιο ασφαλές. Όμως τι γίνετε με τα κηπευτικά είδη όπως τα καρότα που μαζεύτηκαν πρόσφατα από το υγρό και πλούσιο χώμα στο οποίο αναπτύχθηκαν. Υπάρχει άλλο ένα επικίνδυνο ευρέως χρησιμοποιούμενο μέταλλο που θα πρέπει να σας ανησυχεί, που ονομάζεται κάδμιο.
Κάδμιο χρήσιμο αλλά θανατηφόρο
Το κάδμιο είναι χημικώς παρόμοιο με τα δύο άλλα σταθερά μέταλλα στην ομάδα 12 του πίνακα των χημικών στοιχείων, τον ψευδάργυρο και τον υδράργυρο. Είναι ένα χημικό στοιχείο με το σύμβολο Cd και με ατομικό αριθμό 48.
Είναι δισθενές μέταλλο, χρώματος ασημί-λευκού με μια μπλε απόχρωση που μειώνεται όταν εκτίθεται στον αέρα ή την υγρασία.
Αυτό το σπάνιο μέταλλο είναι εύπλαστο, πράγμα που σημαίνει ότι μπορείτε εύκολα να το διαμορφώσετε. Είναι ανθεκτικό στη διάβρωση και έχει χαμηλότερο σημείο τήξης από τα περισσότερα άλλα μεταβατικά μέταλλα.
Επειδή το κάδμιο έχει χαμηλό σημείο τήξης, 321 βαθμούς Κελσίου είναι ανθεκτικό στη διάβρωση. Είναι η πιο δημοφιλής επιλογή στην βιομηχανία για την επικάλυψη του χάλυβα. Το ρόδιο (Rhοdium) αντίθετα, έχει υψηλό σημείο τήξης, 2.035 βαθμούς Κελσίου.
Το κάδμιο είναι επίσης καλός αγωγός. Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι καδμίου και έτσι τα χαρακτηριστικά διαφέρουν ανάλογα με τον προμηθευτή και τις ποιότητες των υλικών.
Χρησιμοποιείται για τη σταθεροποίηση χρωστικών χρωμάτων, στο χάλυβα, σε μπαταρίες, σε ηλιακούς συλλέκτες, και σε αντιδραστήρες πυρηνικής σχάσης. Το κάδμιο είναι αρκετά τοξικό και επικίνδυνο για τον άνθρωπο, δεν έχει γεύση ούτε οσμή.
Το Κάδμιο βρίσκετε στην ατμόσφαιρα στο νερό και το χώμα
Το κάδμιο απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα με δύο βασικούς τρόπους: Μέσω φυσικών φαινομένων, όπως από την διάβρωση των βράχων, τις δασικές πυρκαγιές και τα ηφαίστεια. Και ο άλλος τρόπος, η ανθρώπινη δραστηριότητα όπως η εξόρυξη μετάλλων και οι βιομηχανίες.
Η έκθεση στο κάδμιο λαμβάνει χώρα κατά κύριο λόγο σε περιοχές όπου παράγονται ή ανακυκλώνονται προϊόντα που περιέχουν κάδμιο. Όπως η εξόρυξη ψευδαργύρου, η επίστρωση χάλυβα με κάδμιο, η παραγωγή μπαταριών νικελίου-καδμίου και άλλα. Αυτό σημαίνει ότι με την εισπνοή της σκόνης και των αναθυμιάσεων, που προέρχονται από την ατμόσφαιρα περνάνε στον οργανισμό του ανθρώπου.
Τόσο τα φυσικά φαινόμενά όσο και η ανθρώπινη δραστηριότητα ευθύνονται για περισσότερους από 10.000 τόνους καδμίου στο περιβάλλον. Αυτές οι ποσότητες μπορεί να εισχωρήσουν στο νερού και στο έδαφος, και κατ’ επέκταση στις καλλιέργειες καταλήγοντας τελικά στο φαγητό μας. Οι καπνιστές κινδυνεύουν περισσότερο, καθώς στα φύλλα καπνού υπάρχουν υψηλά επίπεδα καδμίου.
Οι έρευνες έχουν δείξει πόσο πολύ τοξικό είναι το κάδμιο για τον άνθρωπο. Έχει διαπιστωθεί ότι η έκθεση στο κάδμιο μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο, να επηρεάσει αρκετά όργανα, όπως τους πνεύμονες την καρδία τα νευρά, και αρκετών γαστρεντερικών προβλημάτων. Μπορεί να τρώτε, να πίνετε ή να εισπνέετε κάδμιο χωρίς να το ξέρετε.
Το κάδμιο ελέγχεται: Η Ευρωπαϊκή Ένωση το 2006 θέσπισε οδηγίες που περιορίζει την ποσότητα καδμίου κατά βάρος που μπορεί να υπάρχει σε μπαταρίες ή συσσωρευτές. Εκτός από αυτές που χρησιμοποιούνται σε ιατρικές συσκευές ή συσκευές έκτακτης ανάγκης.
Επίσης το Υπουργείου Εργασίας των Ηνωμένων Πολιτειών περιορίζει τη χρήση καδμίου σε πολλές βιομηχανίες, για να μειώσει την έκθεση στους ανθρώπους. Οι άνθρωποι που εργάζονται σε χώρους με υψηλά επίπεδα καδμίου πρέπει να χρησιμοποιούν κατάλληλο προστατευτικό εξοπλισμό.
Μπαταρίες και ηλιακή ενέργεια
Η πιο κοινή χρήση του καδμίου είναι στις επαναφορτιζόμενες μπαταρίες νικελίου-καδμίου (Ni-Cd) (Nickel Cadmium). Έχουν υψηλή ενεργειακή πυκνότητα, μπορούν να επαναφορτιστούν μέσα σε μια ή δύο ώρες, και έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής, γεγονός που τις καθιστά δημοφιλή για πολλές χρήσεις.
Το κάδμιο το βρίσκουμε επίσης σε αρκετά φωτοβολταϊκά πάνελ. Καθώς η κρυσταλλική ένωση καδμίου-τελλουρίου (CdTe) έχουν γίνει η δεύτερη πιο κοινή φωτοβολταϊκή τεχνολογία πίσω από τα κελιά άμορφου πυριτίου. Λόγω της αποτελεσματικότητας ένα κελί CdTe χρησιμοποιεί περίπου το 1% του ημιαγωγού υλικού σε σχέση με ένα κρυσταλλικό κελί.
Οι άνθρωποι δεν πρέπει να ανησυχούν, αλλά θα πρέπει να είναι καλά ενημερωμένοι για την ύπαρξη και την ποσότητα καδμίου που υπάρχει στο μέρος που ζουν. Οι μπαταρίες Ni-Cd θα πρέπει να μεταφερθούν για να ανακυκλωθούν σε συγκεκριμένα σημεία ανακύκλωσης.